22 sierpnia 2019 r. jakoś o 9 rano dzwoni telefon. Romek w pośpiechu mówi, że trzeba wrócić pod Sąd Okręgowy na pl. Dąbrowskiego, już dziś o 19.00, trzeba pomóc Agacie, która już skrzykuje prawników, trzeba jeszcze „naszych” ludzi poinformować…

Ktoś zorganizował nagłośnienie, ktoś prasę zawiadomił, ktoś dzwonił po znajomych. Policji nie powiadamiał nikt – to prawo związane ze „wydarzeniami spontanicznymi”. A była i to, nie sposób się oprzeć, w konkretnym celu.

Kogoś trzeba było wylegitymować, może zatrzymać. Byle zastraszyć. Skąd takie we mnie podejrzenie? Powodem miała być treść jednego z transparentów, który trzymała Ania z Pawłem. Najaktywniejszy policjant tłumaczył, że to nie szykany a obowiązek reagowania na naruszenie prawa. Zatem zapytam: dlaczego zareagował (on i kilku mundurowych) dopiero po półtoragodzinnej manifestacji? Czy na naruszenie prawa nie powinno się reagować natychmiast? Panowie policjanci, to się nie broni. Kiepskie tłumaczenie.

Jeden z przemawiających mecenasów przypomniał, że istnieje rota ślubowania sędziowskiego. I że jesteśmy tu, bo są tacy przedstawiciele tego zawodu, w tym ze szczytów władzy, którzy to ślubowanie mają za nic.

Przypomnę to ślubowanie.

„Ślubuję uroczyście jako sędzia sądu powszechnego służyć wiernie Rzeczypospolitej Polskiej, stać na straży prawa, obowiązki sędziego wypełniać sumiennie, sprawiedliwość wymierzać zgodnie z przepisami prawa, bezstronnie według mego sumienia, dochować tajemnicy prawnie chronionej, a w postępowaniu kierować się zasadami godności i uczciwości.”
Dz.U.2019.0.52 t.j. – Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych.

Po wydarzeniach na koniec manifestacji przypomnę też treść ślubowania policjantów.

„Ja, obywatel Rzeczypospolitej Polskiej, świadom podejmowanych obowiązków policjanta, ślubuję: służyć wiernie Narodowi, chronić ustanowiony Konstytucją Rzeczypospolitej Polskiej porządek prawny, strzec bezpieczeństwa Państwa i jego obywateli, nawet z narażeniem życia. Wykonując powierzone mi zadania, ślubuję pilnie przestrzegać prawa, dochować wierności konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej, przestrzegać dyscypliny służbowej oraz wykonywać rozkazy i polecenia przełożonych. Ślubuję strzec tajemnic związanych ze służbą, honoru, godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać zasad etyki zawodowej.”
Dz.U.2017.0.2067 t.j. – Ustawa z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji

Dziękuję wszystkim za ten wieczór. Ktoś musi dawać przykład, co to przyzwoitość i wierność prawu.

_Mirek Michalski

Zdjęcia: Michał Stolarski (i Madosia)